Παναγιώτης Λάλεζας με παραδοσιακά τραγούδια Στα Τραγούδια Λέμε ΝΑΙ
Στης ακρίβειας τον καιρό
Στης ακρίβειας τον καιρό επαντρεύτηκα και γω
και μου δώσαν μια γυναίκα που ’τρωγε για πέντε δέκα.
Πρώτο βράδυ που την πήρα έφαγε μια προβατίνα
και το δεύτερο το βράδυ προβατίνα και γελάδι.
- Βρε γυναίκα ’κονομία τώρα που ’ναι δυστυχία.
- Άντρα μου θέλω φουστάνι γύρω-γύρω με γαϊτάνι,
άντρα μου θέλω καπέλο γύρω-γύρω με το βέλο,
άντρα μου θέλω γοβάκια γύρω-γύρω με φιογκάκια,
άντρα μου θέλω βρακί γύρω-γύρω με γαζί.
- Βρε γυναίκα ’κονομία τώρα που ’ναι δυστυχία.
Και αρπάζω ένα ξύλο και τη φέρνω γύρω-γύρω
να γυναίκα μου φουστάνι γύρω-γύρω με γαϊτάνι,
να γυναίκα μου καπέλο γύρω-γύρω με το βέλο,
να γυναίκα μου γοβάκια γύρω-γύρω με φιογκάκια,
να γυναίκα μου βρακί γύρω-γύρω με γαζί.
---------------------------------------------------------------------------
Έλα βρε Χαραλάµπη
Έλα, βρε Χαραλάµπη, να σε παντρέψουµε
να φάµε και να πιούµε και να χορέψουµε.
-«∆εν την θέλω!» -«Θα την πάρεις»!
Άλλα λόγια πέστε βρε παιδιά.
Τι καµώµατα είναι τούτα, µε το ζόρι παντρειά.
Βρε τι καµώµατα είναι τούτα, µε το ζόρι παντρειά.
Έλα, βρε Χαραλάµπη, µην γίνεσαι κουτός,
θα πάρεις κοριτσάκι εξήντα δυο χρονών.
-«∆εν την θέλω!» -«Θα την πάρεις»!
Άλλα λόγια πέστε βρε παιδιά.
Τι καµώµατα είναι τούτα, µε το ζόρι παντρειά.
Βρε τι καµώµατα είναι τούτα, µε το ζόρι παντρειά.
Πάρ’ τηνε, Χαραλάµπη, κι είναι νοικοκυρά
σκουπίζει, ξεσκονίζει στον χρόνο µια φορά.
-«∆εν την θέλω!» -«Θα την πάρεις»!
Άλλα λόγια πέστε βρε παιδιά.
Τι καµώµατα είναι τούτα, µε το ζόρι παντρειά.
Βρε τι καµώµατα είναι τούτα, µε το ζόρι παντρειά.
--------------------------------------------------------------------
Ο ήλιος
Ήλιε 'μ που βγαίνεις το πρωί
και το ντουνιά ζεσταίνεις
μένα γιατί μ’ αρνήθηκες;

Σαν το δεντρί μαραίνομαι,
σαν φύλλο κιτρινίζω
χωρίς εσένα ήλιε μου

Μια χαραυγή, αχ μαύρη χαραυγή,
στο σκότος θα πεθάνω
κι εσύ θα παίζεις, θα γελάς.
----------------------------------------------------
Όλες οι μελαχρινές
Όλες οι μελαχρινές και οι μαυρομάτες
ρούσες γαλανομάτες
Όλες φιλί μου δώσανε η μια δε μου το δίνει
πολύ καημό μ’ αφήνει

Όταν τη βλέπω κι έρχεται απ’ το μεγάλο δρόμο
μαραίνομαι και λειώνω
Μου ‘βαλε πόνο στη καρδιά και δεν μπορώ να γιάνω
θα πέσω να πεθάνω

Θα πάρω την απόφαση να πάω στο χωριό της
στο σπίτι το δικό της
Και θα το πω στη μάνα της γαμπρό της να με κάνει
ν’ αλλάξουμε στεφάνι
-------------------------------------------------------
Μπήκαν τα γίδια στο μαντρί
Μπήκαν μωρέ μπήκαν
τα γίδια στο μαντρί
Τα πρόβατα στη στρούγκα
Χρυσούλα μ' κι αδερφούλα

Κι η Χρύ- μωρέ κι η Χρύσω
δεν αγνάντεψε,
η Χρύσω μ' δεν εφάνη
να ροβολάει στη στάνη

(Ώρε ροβόλατα ροβόλατα
τα γίδια και τα πρόβατα
Ροβόλατα ροβόλατα
τα γίδια τα λιανώματα.)

Ρωτά- μωρέ, ρωτάτε
τους τσοπάνηδες
και τις τσοπανοπούλες
βλάχους κι βλαχοπούλες

Μην ει- μωρέ, μην είδατε
τη Χρυσαυγή;
Τη Χρύσω τη μικρούλα
και τη σταυραδερφούλα;

(Ώρε ροβόλατα ροβόλατα
τα γίδια και τα πρόβατα
Ροβόλατα ροβόλατα
τα γίδια τα λιανώματα.)

Νεψές μωρέ νεψές
προψές την είδαμε
σε μια ψηλή ραχούλα
Χρυσούλα μ' κι αδερφούλα


Και γλυ- μωρέ και
γλυκοκουβεντιάζανε
μαζί με τον Νταβέλη
το Χρήστο το λεβέντη

(Ώρε ροβόλατα ροβόλατα
τα γίδια και τα πρόβατα
Ροβόλατα ροβόλατα
τα γίδια τα λιανώματα
#Lalezas
#tasoulasKlarino